Prowadzenie rehabilitacji osób niepełnosprawnych w różnych typach placówek.
Celem projektu „Balustrady i poręcze 2” jest zwiększenie samodzielności osób z niepełnosprawnościami, w tym poprawa funkcjonowania w zakresie podstawowych czynności życiowych, rozwój kompetencji społecznych poprzez umiejętności i wzrost możliwości komunikacyjnych; zwiększenie zdolności poznawczych, wzrost zainteresowań; rozwój zdolności społecznych do współuczestniczenia i integracji społecznej. Poprzez systematyczne oddziaływanie terapeutyczne, wg planu określonego indywidualnie dla każdego uczestnika, zespół terapeutyczny będzie dążył do osiągnięcia najlepszych wyników w zakresie zwiększenia samodzielności życiowej uczestników.
Projekt podzielony na trzy etapy ma charakter ciągły i obowiązuje od dnia 1 kwietnia 2024 roku do dnia 31 marca 2027 roku.
Realizacja projektu
Celem oddziaływania jest też poszerzenie obszarów zainteresowania i poznania wśród uczestników, odkrywanie i kształtowanie własnych możliwości, umiejętności indywidualnych oraz społecznych.
W ramach projektu będzie realizowane wsparcie w zakresie: Terapii aktywnych form komunikacji; Terapii motoryki ręki i koordynacji wzrokowo-ruchowej; Terapii poznawczych i rozwoju kulturalnego, a także terapii natura, terapii wad postawy i chodu oraz terapii wodnych i technik relaksacyjnych.
Realizowane w projekcie działania mają w sposób przyjazny dla uczestników, pobudzać Ich aktywność, m.in. poprzez stosowanie gier i zabaw jako metod stymulacyjnych.
Zamierzeniem oddziaływania jest maksymalne włączenie BO w proces terapeutyczny, stąd częstymi metodami oddziaływania są zajęcia o charakterze gier i zabaw, przynoszących konkretne efekty terapeutyczne a przebiegający w sposób miły dla uczestników. Wnioskodawca zapewnia uczestnikom możliwość korzystania z dostępnych na rynku nowoczesnych narzędzi terapeutycznych. Zasoby posiadane prze Fundacje wnioskodawca planuje uzupełnić poprzez realizację zakupów niezbędnych pomocy dydaktycznych, wyposażenia i środków trwałych w ramach bieżącego zadania.
Projektując i komponując program wsparcia w wymiarze całościowym i indywidualnym wnioskodawca sięga po pomoce z zakresu narzędzi terapeutycznych, w tym narzędzi wysokiej technologii.
Projekt jest kontynuacją działań prowadzonych w ramach wcześniejszych konkursów PFRON zlecania zadań, a szczególnie kończonego w marcu 2024 roku projektu trzyletniego pn. „Balustrady i poręcze”.
W założeniach tej edycji uwzględniono wynikające z wcześniejszych realizacji doświadczenia, szczególnie dotyczące możliwości, ograniczeń i potrzeb Uczestników, także w zakresie form wsparcia, ich intensywności, stosowanych metod i środków pomocniczych (materiałów dydaktycznych, sprzętu, technologii itp). Wnioskowane formy wsparcia będą uzupełnieniem i rozszerzeniem działań realizowanych w placówce, mających na celu zwiększenie samodzielności uczestników. Utrzymano wszystkie formy wsparcia, dostosowując je do aktualnych potrzeb uczestników oraz możliwości wynikających z pojawiających się w dziedzinie metod i środków wspierających nowe narzędzia, sprzęt i metody pracy terapeutycznej.
Stopień i złożoność niepełnosprawności beneficjentów ostatecznych oraz różnorodność dostępnych współcześnie narzędzi i metod rehabilitacyjno-terapeutycznych stanowią podstawę działań, zmierzających do wzrostu samodzielności osób uczestniczących w projekcie. Poprzez wielokierunkowe oddziaływanie rehabilitacyjno-terapeutyczne, uwzględniające indywidualne potrzeby, ograniczenia i możliwości uczestników, proces terapeutyczny obejmuje eliminowanie lub minimalizowanie skutków ograniczeń wynikających z niepełnosprawności, rozpoznawanie potrzeb psychofizycznych i rozwojowych, poprawianie kondycji ogólnej i samopoczucia, zwiększanie samoświadomości i świadomości otoczenia oraz relacji z otoczeniem, poszerzanie możliwości rozwojowych.
Ma to generować wzrost chęci i aktywności uczestników w procesie usamodzielniania zarówno w czynnościach samoobsługowych jak i w życiu społecznym.
Grupa docelowa
W projekcie założono kontynuację terapii i rehabilitacji społecznej 22 uczestników Ośrodka Rehabilitacyjno Edukacyjno Wychowawczego w Lasowicach Wielkich, w sekwencji opracowanej w formie Indywidualnego Planu Działania dla każdego z uczestników na podstawie diagnozy , wywiadu środowiskowego i informacji z lat wcześniejszych (uczestniczenia w zleceniu zadań oraz w placówce). Uczestnicy zostaną objęci oddziaływaniem w kilku formach wsparcia, ukierunkowanych na wzrost umiejętności komunikacyjnych, interpersonalnych i społecznych.
Formy wsparcia
Terapie alternatywnych form porozumiewania się i mowy
Celem formy wsparcia jest wspomaganie rozwoju procesu komunikacyjnego u osób, które nie nabyły umiejętności werbalnego porozumiewania się, lub których umiejętność mówienia jest niewystarczająca, dla osiągnięcia sukcesu komunikacyjnego. W procesie terapeutycznym uczestnik pozna i spróbuje wykorzystywać w komunikacji różnorodne metody i technologie, umożliwiające prowadzenie dialogu, pomimo rodzaju i stopnia niepełnosprawności. Poprzez dostęp do zróżnicowanych narzędzi komunikacyjnych, będzie miał możliwość wyboru i stosowania tych, które w porozumiewaniu się będą dla niego najbardziej przyjazne i efektywne.
W ten sposób nastąpi wytworzenie i wzrost poczucia bezpieczeństwa; stworzone zostaną możliwości komunikowania potrzeb, począwszy od najbardziej podstawowych (jedzenie, picie, czynności higieniczne), poprzez dokonywania wyborów (co zjeść, w co się ubrać, dokąd iść, co robić), a w ślad za tym podejmowanie decyzji i wywieranie wpływu na życie własne oraz na otoczenie, a przez to – uczestnictwo w życiu społecznym.
Dzięki zastosowaniu nowoczesnych technik wsparcia w porozumiewaniu się, beneficjent ostateczny staje się osobą decyzyjną, doświadcza siły komunikacji i zaczyna skutecznie porozumiewać się z osobami z najbliższego otoczenia. Używane symbole, techniki i narzędzia komunikacyjne pozwalają mu zasygnalizować podstawowe potrzeby (np. zaspokoić pragnienie, chęć wyjścia do toalety), czy wyrazić stany (zadowolenia, zmęczenia). Pozwala to także na rozwój funkcji poznawczych, ponieważ komunikacja: redukuje frustrację i problemy z zachowaniem, jako następstwa bycia niezrozumianym; wzmacnia poczucie siebie i daje szansę poznania siebie jako zdolnego do wywołania zmian w otoczeniu; zapobiega wyuczonej bezradności, kształtuje aktywną postawę; poprawia warunki i motywację do uczenia się; umożliwia uczestnictwo w życiu codziennym, kontaktach z najbliższymi i otoczeniem.
Niebagatelnym efektem terapii jest fakt, iż w jej wyniku beneficjent ostateczny, poprzez nawiązanie komunikacji i w miarę wzrostu umiejętności porozumiewania się, staje się aktywnym uczestnikiem i partnerem samego procesu terapeutycznego.
Z tej formy wsparcia, w okresie finansowania korzystać będzie 22 Uczestników; dla każdego przewidziano średnio w każdym roku 60 godzin zajęć indywidualnych (w ciągu trzech lat -180). Wsparcie będzie realizować 5-7 terapeutów, każdy z kwalifikacjami do terapii co najmniej dwiema metodami, co da Uczestnikom dostęp do pełnej gamy metod komunikacyjnych. W tej formie wsparcia założono 540 (średniomiesięcznie 18) godzin na czynności związane z dokumentacją i przygotowaniem do zajęć.
Na wsparcie złoży się zespół metod dobrany do indywidualnych potrzeb i możliwości percepcyjnych BO. Zastosowane metody i narzędzia ich realizacji zróżnicowane pod kątem kanałów odbioru, możliwości percepcyjnych, motorycznych zostaną ukierunkowane na pokonywanie jednostkowych barier w porozumiewaniu się. W czasie trwania projektu zakłada się okresową weryfikację efektywności wdrożonych modeli komunikacyjnych. Kryteria oceny rezultatów terapii określone zostaną przez zespół terapeutyczny w IPD. Na podstawie założonych kryteriów oceny zespół będzie określał m.in.: zasób słownictwa biernego i czynnego, realizację poszczególnych funkcji komunikacyjnych, stopień i obszar autonomii komunikacyjnej, umiejętność nawigowania po indywidualnym narzędziu komunikacyjnym. Proces diagnostyczny funkcji wzrokowych, słuchowych, percepcyjno-motorycznych, poznawczych wspierać będzie system C-eye.
Terapia AAC – określona jako zespół działań i podejść umożliwiających osobom nieporozumiewającym się werbalnie lub ze znacznymi trudnościami w tym zakresie, osiągnięcie maksymalnie możliwej autonomii komunikacyjnej. AAC zakłada wykorzystanie aktualnych możliwości użytkownika oraz minimalizowanie doświadczanych trudności komunikacyjnych. Na proces rozwoju komunikacji składa się wiele czynników takich jak: wieloprofilowa okresowa diagnoza funkcjonalna poszczególnych zmysłów i możliwości motorycznych, przygotowani partnerzy komunikacyjni, metody i narzędzia ich realizacji dostosowane do indywidualnych potrzeb i preferencji BO.
Metoda Krakowska® – jest terapią neurobiologiczną stymulującą wszystkie funkcje poznawcze. Swoje założenia opiera na neurobiologii i zakłada zdolność do powstawania nowych połączeń nerwowych. Efekty terapii są zależne od konkretnych doświadczeń dostarczanych osobie uczestniczącej w terapii.
Metoda obrazowo-symboliczna – oparta o systemy określonych symboli tworzących alternatywny bądź wspomagający system służący rozwojowi skutecznego porozumiewania się z uwzględnieniem realizacji poszczególnych funkcji komunikacji. Na metodę złoży się oprogramowanie Boardmaker, MÓWik, PODD, system c-eye, eye-tracker.
Eyefeel – oprogramowanie przeznaczone dla osób doświadczających barier w komunikacji. Uruchamiane jest za pomocą wzroku bądź za pomocą dostosowanego oprzyrządowania np. switch, myszka komputerowa, myszka specjalistyczna. Jego docelowym zastosowaniem jest terapia funkcji wzrokowych, koordynacji wzrokowo-ruchowej, komunikacja, rozwój funkcji poznawczych. Oprogramowanie zawiera pakiet ćwiczeń i animacji, stron służących komunikacji, wirtualną klawiaturę, gry, odtwarzacz multimedialny i inne. Dodatkowo wyposażone jest w możliwość tworzenia i dodawania własnych, dostosowanych do indywidualnych potrzeb i preferencji użytkownika treści.
PODD – to innowacyjne podejście do AAC, oparte o pragmatyczną organizację tablic komunikacyjnych połączonych w intuicyjną całość systemu komunikacyjnego. PODD jest całościową metodą wykorzystującą jako bazę wspomagany przekaz językowy. W tym podejściu czynność modelowania komunikatów umożliwia budowanie rozumienia języka.
W ramach formy wsparcia będą również realizowane działania z zakresu diagnozy i terapii logopedycznej wspierającej i stymulującej rozwój mowy lub/i podtrzymującej nabyte sprawności w tym zakresie. Istotnym elementem terapii komunikacyjnych jest terapia powstałych na skutek uszkodzeń CUN zaburzeń w zakresie spożywania pokarmów (i nadawania mowy). W realizacji wsparcia w ramach Terapii Aktywnego Modelu Komunikacji zostaną wykorzystane zasoby placówki (w tym wysokiej i niskiej technologii) takie jak: C-Eye, Eye-tracker, zestawy MÓWik, oprogramowania: Eyefeel, PODD, E-learning, boardmaker; specjalistyczne klawiatury i myszki; ramiona mocujące narzędzia komunikacji; interaktywny monitor dotykowy oraz t-DCS mikropolaryzacja; kontekstowe tablice komunikacyjne, książki komunikacyjne PODD, gry, puzzle, klocki, zabawki interaktywne; książeczki dla dzieci (w tym biblioterapeutyczne) i wszelkie inne pomoce niskiej technologii wspierające proces rozwoju komunikacji.
Zakładamy systematyczne uzupełnianie posiadanych, ale zużytych technologicznie a także mających charakter jednorazowy lub osobisty (np. z uwagi na ślinotok uczestnika) pomocy dydaktycznych oraz wyposażenia, w tym laptopów z monitorem dotykowym.
Przykłady i opis planowanych do zakupienia pomocy dydaktycznych, wyposażenia i środków trwałych zawarto w części: Uzasadnienie konieczności poniesienia wydatków.
Terapia Mowy i Alternatywnych Form Porozumiewania się
Wsparcie będzie realizowane przez terapeutów, posiadających wykształcenie kierunkowe oraz wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu zajęć z zakresu komunikacji alternatywnej, w tym poświadczone zaświadczeniami ukończone kursy, szkolenia i superwizje. Do realizacji wsparcia planuje się skierować 5-7 terapeutów, aby średniomiesięczne obciążenie terapeuty nie przekraczało 40 godzin. Terapeuci tej formy wsparcia posiadają kwalifikacje w zakresie stosowanych metod, tj. Terapii AAC, Terapii C-Eye; Terapii Mówik, Języka migowego, Metody Krakowskiej, Board Maker, Metody werbo tonalnej, technik słuchowych i Metody Tomatisa, terapii neurologopedycznej, związanej z podawaniem pokarmów i nadawaniem mowy, terapii Eyefeel i mikropolaryzacji. Każdy z terapeutów posiada umiejętności i kwalifikacje w co najmniej dwóch z powyższych metod, co pozwoli elastycznie komponować indywidualne procesy terapeutyczne oraz zachować ciągłość terapii w razie absencji uczestników i/lub terapeutów np. w związku ze stanem kwarantanny; pozwala też uniknąć nadmiernego obciążenia godzinowego terapeutów.
22 BO średnio po 180 godzin wsparcia (60 rocznie) zajęcia indywidualne; razem w cyklu 3960 godzin wsparcia;
Terapia sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej
Celem terapii sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej jest eliminacja negatywnych dla motoryki małej oraz funkcji wzrokowych konsekwencji niesprawności lub zapobieganie regresom w tej dziedzinie. Proces terapeutyczny ukierunkowany jest na specjalistyczne oddziaływania obejmujące eliminację lub minimalizowanie spastyczności i niedowładów, kontrolę czynności ruchowych ręki (OUN), wspomaganie rozwoju sensoryczno – odruchowego związanego z bazowymi systemami sensorycznymi, reaktywnością na bodźce dotykowe oraz psychomotorycznego, obejmującego rodzaje chwytów i umiejętność manipulacji przedmiotami. Jednocześnie w procesie terapii prowadzi się usprawnianie czynności wzrokowych oraz koordynowanie aktywności wzrokowo-ruchowej. Uczestnicy OREW z głęboką niepełnosprawnością – w której współwystępują różnorakie sprzężone dysfunkcje – wymagają takich oddziaływań terapeutycznych, które stworzą możliwość wykonywania lub współuczestnictwa w wykonywaniu podstawowych czynności samoobsługowych. Zdolność do choćby częściowego ubrania się, zapięcia guzików czy zawiązania paska lub sznurówek, przeniesienia potrzebnych przedmiotów, posługiwania się sztućcami i prostymi narzędziami jest jednym z istotnych źródeł poczucia własnej wartości i przyjęcia, że pomimo ograniczeń warto dostrzegać możliwości i sięgać po nie. Celem terapii jest też możliwość używania narzędzia, jakim może być ręka (dłoń, ramię) lub oko w komunikacji pozawerbalnej (gdy mowa werbalna nie rozwinęła się lub stopień jej rozwoju nie pozwala na skuteczne porozumiewanie się). W takiej sytuacji precyzja wskazań wzrokiem i dłonią ma znaczenie równie istotne jak precyzja nazywania rzeczy i stanów w przypadku mowy klasycznej. Z powyższych powodów, terapia motoryki ręki i koordynacji wzrokowo-ruchowej jest w projekcie – obok terapii aktywnego modelu komunikacji – podstawową forma oddziaływania. Dla znakomitej większości uczestników projektu uzyskiwanie i poszerzanie zdolności, za pomocą sprawnych dłoni, wyrażania siebie, „mówienia”, porozumiewania się – jako podstawowych kompetencji społecznych, stanowi o społecznym być albo nie być. Znaczące dla rozwoju, motywacji i samopoczucia jest też sprawstwo, uzyskiwane poprzez sprawność w dłoniach- czy to w czynnościach praktycznych (typu drobne naprawy, majsterkowanie, szycie), czy też w ekspresji twórczej, artystycznej – malowanie, rzeźbienie, tworzenie w glinie i masach ceramicznych. Istotnym elementem terapii jest oddziaływanie sensoryczne, np. w przypadku osób ze spectrum autyzmu- w celu „oswojenia” z różnymi strukturami materii, zwiększenia lub zmniejszenia wrażliwości dotykowej itp. Sortery, masy plastyczne, tkaniny, artykuły papiernicze, gry, puzzle, klocki sa naturalnie najbardziej powszechnymi i dostępnymi pomocami dydaktycznymi także w tej formie. W budżecie zaplanowaliśmy systematyczne uzupełnianie tych zasobów z racji ich używalności i jednorazowego charakteru. Dla realizacji wsparcia w tej formie założyliśmy także pozyskanie w ramach projektu wyposażenia i środków trwałych, które uzupełnia lub zastąpią zużyte zasoby OREW. Zakupy te to m.in. laptopy z monitorem dotykowym, Interaktywny monitor 65 cali; maszyna do szycia; fiskator sakadowy; Acivlife. Opis poszczególnych urzadzen zawrto w rozdziela e Uzasadnienie konieczności poniesionych kosztów odpowiednio dla poszczególnych okresów finansowania.
W realizacji projektu założono dla każdego z 22 uczestników średnio rocznie 55 jednogodzinnych sesji indywidualnych (w skali trzech lat – 165), realizowanych w układzie: jeden uczestnik, jeden terapeuta, W ramach formy zaplanowano 450 godzin (średnio 15 miesięcznie) na pracę terapeuty w zakresie diagnostyki, dokumentacji oraz przygotowania zajęć. Poprzez zmniejszanie spastyki, poprawę czucia powierzchniowego i głębokiego będą wypracowywane możliwie maksymalne zakresu ruchów dłonią oraz palcami, z nadawaniem im charakteru celowych oraz zwiększaniem precyzyjności. Forma wsparcia przewiduje również terapię zaburzonych czynności wzrokowych oraz podejmowanie działań terapeutycznych dążących do poprawy koordynacji wzrokowo-ruchowej. Pozwoli to na doprecyzowanie działań terapeutycznych wraz z bieżącą kontrolą uzyskiwanych wyników tego oddziaływania oraz – w razie zaistnienia takiej konieczności – kontynuacje wsparcia w warunkach pracy zdalnej, Sprawność wzrokową i ruchową wykorzystują w najnowszych technologiach producenci wspierających procesy komunikacyjne technologii – przystawek, klawiatur, a także C-eye, Neuroformy i specjalistycznego oprogramowania, uruchamianego ręką lub wzrokiem. W tym kontekście sprawność manualna i wzrokowa staje się ważna nie tylko z racji możliwości wykonywania funkcji samoobsługowych (np. jedzenie), ale urasta do rangi podstawowego narzędzia komunikacyjnego.
W realizacji wsparcia wykorzystywane będą następujące pomoce terapeutyczne: piłki z przyssawkami, separatory, sortery i kształtki, rurki i klocki konstrukcyjne, piłeczki o różnorodnej fakturze pełniące funkcje terapeutyczne, pęsety, nakładki na narzędzia kreślarskie, masy terapeutyczne, hantle ze stojakiem, taśmy minibands, wtyczki do koordynacji wzrokowo-ruchowej, gniotki, zabawki edukacyjno- terapeutyczne, krążki rehabilitacyjne, wanna piaskowa.
Biorąc pod uwagę rozwój technologiczny, wszechstronność i uniwersalność przekazów z wykorzystaniem technik komputerowych (komunikacji), do realizacji wsparcia zaplanowano wykorzystanie zestawów komputerów przenośnych z terapeutycznymi programami komputerowymi: Eyefeel (dla uczestników młodszych i niżej funkcjonujących) i EyeLearn (dla uczestników wyżej funkcjonujących i starszych) oraz urządzenie „Magiczna Ściana”, „Magiczny Dywan” stosowane także w terapii aktywnego modelu komunikacji oraz Terapii Poznawczych i Rozwoju Społecznego. Pomoce dydaktyczne terapia motoryki ręki i koordynacji wzorkowo ruchowej to przede wszystkim sortowniki, akcesoria do wspomagania funkcji manualnych, gry zręcznościowe, masy piankowe, interaktywne zabawki zręcznościowe, narzędzia do majsterkowania, karty pracy. Pomoce rozwijające sprawność manualną, płynność i precyzję ruchów mięśni dłoni i palców, wspierające rozwój psychomotoryczny istotny w budowaniu samoobsługi (chwytania), umiejętności rysowania i pisania. Wśród nich: Ćwiczenie rozwijające umiejętności manipulacyjne, poznawanie liczb, segregowanie, tworzenia i dostrzegania wzorów i reguł; „Tabliczki do ćwiczenia koordynacji ruchowej rąk”- 5 wzorów o różnych stopniach trudności, przy czym ruchy prowadzone dla obu rąk jednakowo lub w odbiciu lustrzanym pozwalają trenować umiejętność rozdzielenia czynności prawej ręki od lewej, rozwijać orientację stronną; ćwiczenie precyzyjnego wykonywania czynności manualnych; ćwiczenia grafomotoryki i grafopercepcji (w tym dla autystyków); ćwiczenia z wykorzystaniem mas plastycznych i ceramicznych; angażujące zmysł dotyku, których celem jest rozwijanie płynności, precyzji ruchów mięśni dłoni, palców i nadgarstka oraz budowanie umiejętności motorycznych; „Zestaw majsterkowicza. Skrzynka z narzędziami” – bogaty zestaw narzędzi do majsterkowania, wydających prawdziwe dźwięki i pozwalających na wykonywanie prawdziwych czynności konstrukcyjnych. Ponadto zakładamy zakup m.in: kartek, kawałków tkanin i innych materiałów absorbujących w procesie wykonawczym dłonie i wzrok; Urządzenie treningowe wzmacniające opór mięśni palców. Realność zadań czyni terapię atrakcyjniejszą i motywuje do zaangażowania się uczestnika w procesie terapeutycznym. Stąd wiele stosowanych pomocy i wykonywanych w procesie terapeutycznym zadań będzie miało charakter gry lub wytwórstwa użytkowego, gdzie zrealizowane „dzieło” stanowi samą w sobie nagrodę za wysiłek.
Przewidujemy też zakup wyposażenia typu Tablica do ćwiczeń manualnych dłoni z oporem (stolik treningowy z akcesoriami i obciążnikami, ze stopniowaniem trudności i różnicowaniem zadań.
Urządzenia wyższej technologii, w tym laptopów z oprogramowaniem – informacje w części: uzasadnienie konieczności poniesienia wydatków.
Terapia wad i postawy chodu
Celem terapii wad postawy i chodu jest zbudowanie (odbudowanie) prawidłowego funkcjonowania struktur odpowiadających za utrzymanie sylwetki i przemieszczanie się (w tym układ kostny, mięśniowy, powięziowy) oraz wytworzenie (odtworzenie) świadomości czucia ciała i zmysłu orientacji ułożenia części własnego ciała (propriocepcji). Integracja terapeutyczna w obrębie tego układu jest niezbędna do dobrego rozwoju odruchów, planowania i prowadzenia ruchu, regulacji napięcia mięśniowego i koordynacji pracy mięśni, reakcji równoważnych, a także wyższych czynności umysłowych. Ingerencja ta polega na budowaniu prawidłowego napięcia posturalnego tułowia i dystrybucji napięcia obwodowego do kończyn górnych i dolnych, niwelowaniu ograniczeń spowodowanych przykurczami mięśniowymi, zmniejszaniu następstw nieprawidłowego napięcia OUN (skolioza, dysplazja stawu biodrowego), zwiększaniu siły mięśniowej. Nieprawidłowości w zakresie funkcjonowania narządu ruchu, powodują zniekształcenie (unieruchomienie) całej sylwetki, a przez to nieprawidłowości wydolności krążeniowo-oddechowej i układu pokarmowego, w efekcie także zaburzenia zmysłów i funkcjonowania poznawczo-rozwojowego W przypadku dotkniętych głęboką niepełnosprawnością sprzężoną uczestników OREW (beneficjentów ostatecznych zadania) terapia wad postawy i chodu często warunkuje możliwość realizacji terapii poznawczych i rozwojowych, prowadzących do zwiększenia samodzielności, nabycia kompetencji społecznych i funkcjonowania w interakcji z otoczeniem.
Celem wsparcia jest też uzyskanie postępów m.in. w zakresie umiejętności trzymania głowy, utrzymania prawidłowej sylwetki podczas siedzenia; zmniejszenie napięć uniemożliwiających poruszanie kończynami, prawidłowe oddychanie, a nawet jedzenie; nadanie lub zwiększenie zakresu ruchu kończyn; stabilizacja podczas siedzenia i stania (utrzymanie pozycji pionowej), nabywanie umiejętności i poprawa sprawności chodzenia.
W realizacji projektu wsparciem zostanie objętych 22 uczestników, a intensywność wsparcia zaplanowano w perspektywie każdego roku średnio na poziomie 40 godzin na uczestnika (120 w projekcie), w ramach zajęć indywidualnych, realizowanych w układzie 1:1. Dodatkowo przewidziano 300 godzin (średniomiesięcznie 10) na przygotowanie do zajęć oraz ich dokumentację, w tym przygotowanie konspektów do realizacji wsparcia w formie zdalnej na wypadek konieczności okresowego zamknięcia placówki lub odosobnienia (z powodów poza chorobowych) uczestnika.
W ramach formy realizowane będą ćwiczenia wzmacniające, ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia równoważne, ćwiczenia propriocepcji, ćwiczenia rozluźniające, ćwiczenia prawidłowej postawy, ćwiczenia stabilizujące gorset mięśniowy oraz wzmacniające zabiegi fizykoterapeutyczne i masaże. Terapeuta, realizujący wsparcie, W terapii będą stosowane elementy metody PNF, Terapii Masgutowej, Wczesnej rehabilitacji w MPD, Ruchu rozwijającego wg Weroniki Sherborne, Integracji Sensorycznej, Nowoczesnych metod leczenia skolioz i zaburzeń percepcji, zgodnie z Indywidualnym Planem Działania. W terapii będą stosowane pomoce w rodzaju: materaców, wałków, taśm rozciągających, poduszek TheraBand, równoważni, kształtek, piłek, obciążników oraz specjalistyczny sprzęt rehabilitacyjny (np. pionizatory). Dla okresowych weryfikacji efektów terapii są używane skoliomery, piony oraz Plurimetr Inklinometr. W proces terapeutyczny zostaną włączone zajęcia ruchowe z wykorzystaniem, m,in. trójkołowych biegowych Rowerków Race Running, których specjalna konstrukcja zapewnia ergonomiczną postawę podczas chodzenia, stabilizację, odciążenie i zabezpieczenie użytkownika, Wykorzystywane będą również m.in: krzesełko rosnące, Roller, Hantle Kettlebeell, Sztangi, Step, Kółko do ćwiczeń mięśni brzucha, Taśmy minibands.
Wsparcie w formie będzie miało częściowo charakter usprawniający (zabiegi fizjoterapeutyczne służące wzmocnieniu mięśni, niwelowaniu spastyczności i bólu. Będzie to średnio 2 godziny miesięcznie – nie ma sposobności zaplanowania mniejszej intensywności takiego wsparcia, z uwagi na fakt iż uczestnikami projektu są głównie osoby o niepełnosprawności sprzężonej, w stopniu znacznym, a zmniejszenie lub zahamowanie dolegliwości, będących skutkiem tej niepełnosprawności stanowi podstawę do rozpoczęcia i realizacji jakichkolwiek innych czynności terapeutycznych. W bolesnym przykurczu mięśni, zniekształceniu sylwetki, wiotkości głowy czy obolałą, dotkniętą niedowładem dłonią nie da się wykonać żadnego ćwiczenia. Stąd średnio połowę czasu przeznaczonego na terapie wad postawy i chodu planujemy przeznaczyć na zajęcia tzw. usprawniające.
W pozostałym wymiarze zajęcia będą zmierzały do wdrożenia u uczestników chęci i nawyków aktywności ruchowej, prawidłowego „trzymania” sylwetki, uczestniczenia w indywidualnych zabawach rekreacyjno-sportowych.
W ramach środków na pomoce dydaktyczne w tej formie będą kupowane: gumy rozciągające; dyski sensoryczne, piłki, trener równowagi; taśmy spacerowe, gniotki, maty animacyjne (Naśladuj mój ruch; Miasto), woreczki, ekspander itp.
Przewidujemy też zakup system RehaSTEPS – rozszerzenie do Dynamic Reha Stairs -autorskie oprogramowanie wraz z systemem kamer pozwalające na wyświetlanie na monitorze (po wykryciu „próby” postawienia stopy na danym stopniu schodów) obrazu informującego Uczestnika „jak wiele/nie wiele mu brakuje by osiągnąć swój cel”. ; Wioślarz AIR MAGNETIC R-400 Konsola oferuje znakomity zakres ustawień treningu. System mocowania wyświetlacza z niebieskim podświetleniem umożliwia ustawienie go w taki sposób, aby każdy użytkownik mógł nieprzerwanie monitorować swój postęp ćwiczeń. Poza standardowymi ustawieniami ręcznymi, które można regulować do 16 poziomów oporu, programowanie obejmuje 12 wstępnie zaprogramowanych kursów.; Platforma balansowa RehaBoard walec to urządzenia doskonałe zarówno do tradycyjnego treningu równowagi i koordynacji wzrokowo-ruchowej w rehabilitacji i treningu oraz w zajęciach fitness. Dzięki swojej unikalnej konstrukcji zapewniają trening celowany oraz różne poziomy trudności w zależności od zaawansowania osób ćwiczących. Dzięki wbudowanemu interfejsowi komputerowemu, trening przybiera niezwykle atrakcyjną formę dowolnych gier. Opis oraz wykaz zaplanowanych do zakupienia urządzeń zawarto w części Uzasadnienie konieczności poniesienia wydatków, odpowiednio dla każdego okresu finansowania.
Wsparcie będzie realizowane przez pracownika posiadającego doświadczenie w pracy z osobami z niepełnosprawnością, w tym sprzężona i głęboką, posiadającego kwalifikacje fizjoterapeuty lub instruktora rekreacji ruchowej, z wiedzą i umiejętnościami poszerzonymi na kursach specjalistycznych, w tym z technik NDT Bobarth, Integracji Sensorycznej, PNF, Terapii powiezi itp.
Terapeuta terapii poznawczych i rozwoju społecznego
Celem terapii jest „nadanie” i poszerzenie obszarów, w których beneficjenci ostateczni będą zdolni poznawać i doświadczać. Dotyczy to świadomości funkcji i potencjału własnego ciała, stanów emocjonalnych, samooceny, i motywacji, postrzegania, uwagi, pamięci, uczenia się, myślenia, rozwijania języka. Dotyczy też budowania interakcji z otoczeniem, zwiększania aktywności, dokonywania wyboru, rozwoju zainteresowań, przyjmowania funkcji społecznych, samorealizacji i integracji. Terapia zmierza do wyeliminowania lub minimalizowania, leżących po stronie ustroju i rozwoju psychicznego uczestnika czynników, hamujących możliwe postępy; budowania i wzmacniania bodźców, pozytywnie stymulujących do postępu, rozwoju, aktywności w procesach terapeutycznych a docelowo- w rolach życiowych i społecznych. Założeniem terapii jest stymulowanie beneficjentów do rozwoju poprzez różnorodne, wielokierunkowe oddziaływanie na zmysły, kształtowanie wrażliwości, profilowanie zachowań oraz prowokowanie do aktywności, w tym twórczej
Kilkuosobowy zespół terapeutów udzieli w terapiach poznawczych i rozwoju społecznego 22 uczestnikom 180 godzin wsparcia (średnio, w każdym roku po 60 godzin na BO), realizowanych w formie indywidualnej (1:1) 540 godzin (zostanie przeznaczone na dokumentowanie i przygotowanie zajęć-18 średnio w miesiącu)
Obniżona sprawność poznawcza i koncentracja, problemy z pamięcią, uwagą, postrzeganiem, myśleniem, językiem, zmienne nastroje i lęki, stanowią istotną przeszkodę w codziennym i społecznym funkcjonowaniu uczestników. Długotrwałe utrzymywanie się czy nawracające występowanie powyższych stanów powoduje obniżenie nastroju, wiary we własne możliwości, zniechęcenie do podejmowania jakiejkolwiek aktywności, działania i rozwoju. Poprzez indywidualną diagnozę i na jej podstawie dobraną terapię uzyskuje się zmniejszenie a nawet wyeliminowanie stanów niepożądanych oraz wzmocnienie funkcji poznawczych, koncentracji, równowagi i stabilności emocjonalnej, w tym procesów podejmowania decyzji. Na tej kanwie można przystąpić do poszerzania wiedzy, budowy zainteresowań, a także aktywności w różnych dziedzinach życia. W terapii stosowane będą m.in. opisane poniżej metody i techniki oddziaływania.
Terapia tDCS- mikropolaryzacja – nieinwazyjne stymulowanie mózgu, które wpływa na rozwój funkcji poznawczych (m.in pamięć, uwaga, mowa), percepcyjnych (m.in. przetwarzanie, odbieranie, rozpoznawanie, identyfikacja) i ruchowych. Neuromodulacja prądem przywraca tkankom nerwowym utracone właściwości, pobudza je do aktywności w celu odbudowania sieci neuronalnej oraz do stworzenia równowagi międzypółkulowej. Terapia m.in. umożliwia, nabycie prawidłowych nawyków ruchowych, zmniejsza oczopląs, obniża ilość napadów drgawkowych, reguluje biorytm (poprawia jakości snu, łaknienie) redukuje zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, obniża nadpobudliwość, zwiększa koncentrację nadaję i wzbogaca mowę.
Terapia behawioralna – inaczej Stosowana Analiza Zachowania jest uznawana za jedną z najbardziej skutecznych metod pracy z osobami z całościowymi zaburzeniami rozwoju, w tym z autyzmem. Metoda wykorzystuje prawa uczenia się w procesie terapii w celu rozwoju zachowań pożądanych. Terapia Integracji Sensorycznej odwołuje się do neurologii i teorii zachowania. Przez zabawę przyjemną i interesującą dokonuje się integracja bodźców zmysłowych oraz doświadczeń płynących do ośrodkowego układu nerwowego.Terapia służy kształtowaniu procesów umysłowych, nawyków zachowania i komunikacji, uczenia się oraz ogólnego rozwoju.
Terapia rozwoju społecznego ma na celu stymulowanie zachowań społecznych, poszerzanie aktywności poznawczej oraz kształtowanie zainteresowań. Będą tu wykorzystywane techniki plastyczne, gry i zabawy teatralne, w tym z wykorzystaniem materiałów multimedialnych. Przewiduje się także poznawanie różnych form twórczości artystycznej. Istotną funkcją terapii jest to, iż pozwala ona na poczucie współistnienia w społeczeństwie i włączenie społeczne poprzez ekspresję twórczą, która ma wymiar uniwersalny.
Zadaniem terapeutów jest stałe monitorowanie i analizowanie zachowań oraz ich zmian, w celu właściwego doboru i intensyfikowania poszczególnych metod; wprowadzania kolejnych aktywności oraz stosowania pomocy terapeutycznych. W ramach terapii przewiduje się korzystanie z pomocy do integracji sensorycznej, zasobów Sali doświadczania świata, urządzeń generujących obraz i dźwięki. Założono też wykorzystanie narzędzi terapeutycznych wysokich technologii, np. mikropolaryzacji, programów przekazujących informację zwrotną. Użytkowane będą takie elementy, jak np: m.in: Kostki dźwiękowe, Pacynka, Gry, karty i karty pracy, klepsydra, zabawki, Karty tematyczne, Instrumenty muzyczne, Oprogramowanie Look to Learn, ramiona do urządzeń, ekrany dotykowe, Magiczny Dywan, Magiczna Ściana, będąca nośnikiem wzmacniającym stymulację poznawczo i rozwojową, uaktywniających rozwój psychofizyczny uczestników. W terapii znajdą zastosowanie eyetracker oraz interaktywny monitor dotykowy 65 cali. Zestaw zapewnia osobom z niepełnosprawnością oraz chorobami eurodegeneracyjnymi pełny dostęp do wszystkich funkcji oraz aplikacji tabletu z systemem Windows. Dzięki temu osoby te mogą wyłącznie za pomocą wzroku obsługiwać aplikacje takie jak Internet, muzyka, e-booki, portale społecznościowe, gry itp.
Stosowane w tej formie podstawowe pomoce dydaktyczne to materiały papiernicze i tekstylne, kredki, farby, masy plastyczne i ceramiczne. Uczestnicy będą tez korzystali z form cyfrowego przekazu dźwięków, obrazów, zapisów wideo, by poznawać, omawiać, parafrazować i naśladować obserwowane treści. Szacujemy, ze pozwoli to na zwiększenie możliwości ekspresji uczestników, a także przyczyni się do ukształtowania i wzrostu Ich zainteresowań. Poprzez dostęp do nowoczesnych technologii i internetowych zasobów z różnych dziedzin życia społeczno-kulturalnego, projekt będzie dążył do uzbrojenia uczestników w zdolności, sposobność i chęci poszerzania własnych horyzontów oraz możliwości życiowych.
Terapie ekologiczne
Celem terapii jest zrównoważony, wszechstronny rozwój uczestnika we wszystkich sferach codziennego funkcjonowania: emocjonalnej, duchowej i fizycznej, poprzez poznanie i zrozumienie zachodzących w świecie przyrody zjawisk, w tym współistnienia, kompensaty i odradzania się; wzmacnianie więzi człowieka z naturą. Terapia ma zbawienny wpływ na zdrowie psychiczne człowieka: koi nerwy, przywraca pogodny nastrój, wspomaga koncentrację, motywację, pokonywanie ograniczeń i dążenie do osiągnięcia zamierzonych celów. Pozwala też spojrzeć na funkcjonujące w otoczeniu systemy w sposób całościowy, zrozumieć zdolność rekompensaty jednych właściwości przez inne; współistnienia organizmów i systemów; przeciwstawiania się trudnościom, wzajemnego dążenia do rozwoju. Ze świata zjawisk, roślin i zwierząt w procesie terapeutycznym będziemy wzbogacać uczestników w zdolności odkrywania i opanowywania emocji; regulowania wrażliwości, doznań sensorycznych i estetycznych, a także wzmocnień: w sprawności wzrokowej i słuchowej, motorycznej, fizycznej i społecznej. Bogactwo, różnorodność i dostępność flory i fauny oraz rozumienia ich dobrodziejstw, często przekazywanych tradycją ustną, ale potwierdzonych stanowiskiem naukowym powoduje, że są to formy terapeutyczne po które warto sięgać w procesach budowania zrównoważonego rozwoju, a które przy tym udzielają swojego dobrodziejstwa choćby tylko z racji przebywania w ich środowisku.
Terapia ma też na celu rozwijanie funkcji psychomotorycznych, usprawnianie i wzbogacenie zasobu słownictwa, stymulowanie ogólnego rozwoju, wyrównywanie dysharmonii rozwojowych, kompensowanie braków w rozwoju psychicznym i fizycznym, usprawnianie koordynacji wzrokowo – ruchowej – oraz doskonalenie nabytych już wcześniej umiejętności i utrwalanie nowych poprzez kontakt ze światem roślin i zwierząt. Ich aktywność jest prosta, powtarzalna i niewerbalna, przez co bardziej dostępna nawet dla osób z zaburzeniami funkcji językowych, poznawczych i psychomotorycznych. Badania naukowe wykazują, że człowiek nie jest w stanie funkcjonować w oderwaniu od przyrody, dlatego tak istotne jest życie człowieka w symbiozie z otaczającym go środowiskiem naturalnym
Założono 120 godzin wsparcia dla 22 uczestników (w każdym roku po 40 godzin). Połowa zajęć (60 w projekcie – 20 rocznie) – z udziałem asystenta, wspierającego proces terapeutyczny, co jest niezbędne ze względu na wymagania metody, czy też niepełnosprawność oraz a w przypadku zajęć w terenie – potrzebę bezpieczeństwa uczestników oraz procesów terapeutycznych. Założono też 450 godzin (15 średniomiesięcznie, w tym 10 instruktor i 5 asystent) na przygotowanie do zajęć oraz ich dokumentację. Terapia w tej formie przeznaczona jest zarówno dla osób z niepełnosprawnościami ruchowymi jak i intelektualnymi, cierpiących na autyzm, zaburzenia zachowania, czy mających deficyty poznawcze. Zajęcia będą realizowane w dwóch podstawowych kierunkach: Ekoterapii i Animaloterapii. Liczba godzin na przygotowanie i dokumentację jest stosunkowo wysoka, ale wynika to z charakteru realizowanych zajęć (np. koniecznościa przebrania czy przemieszczenia się BO).
Do najpopularniejszych terapii w tej formie należą: sylwoterapia (przebywanie wśród drzew i krzewów, „przytulanie się” do drzew, hortiperapia (terapia poprzez prace ogrodnicze), wędkarstwo, grzybobranie oraz animaloterapia. W animaloterapii wyróżniamy m.in: to dogoterapię (kontakt z psem), hipoterapię (kontakt z koniem), felinoterapię (kontakt z kotem), delfinoterapię (kontakt z delfinem), onoterapię (kontakt z osłem), alpakoterapię (kontakt z alpaką). Rosnącym zainteresowaniemcieszy się galloterapia (kuroterapia, ptakterapia).
Terapia z udziałem zwierząt jest źródłem doznań słuchowych, wzrokowych i sensorycznych. Stymulacja sensoryczna poprzez kontakt ze zwierzęciem uaktywnia rozwój zachowań społecznych oraz usprawnia funkcje poznawcze uczestnika. Podczas tej rekreacyjnej formy terapii, uczestnik może się zrelaksować, ćwiczyć własną skuteczność, zwiększać samoocenę; kontrolę nad emocjami. Nieoceniony również jest psychosomatyczny wpływ animaloterapii, tj. oddziaływanie funkcji psychologicznych na zdrowie somatyczne.
Ekoterapia ze względu na swoje cechy jest zalecana szczególnie dla osób zmagających się z nieprawidłowym funkcjonowaniem układu nerwowego: np. autyzm, nadpobudliwość psychoruchową z brakiem koncentracji uwagi. Realizacja wsparcia będzie odbywać się w formie zajęć teoretycznych i praktycznych.
W teorii – przybliżenie wiedzy o środowisku i panujących w nim prawidłowościach; zachęcenie do poznawania piękna przyrody oraz rozumienia istoty funkcjonowania człowieka w środowisku naturalnym oraz symbiozy z tym środowiskiem. Wykorzystywać będziemy pomoce dydaktyczne, np. projektor multimedialny, filmy przyrodnicze, książki, zdjęcia, nagrania audio i zasoby internetowe. Podczas zajęć praktycznych uczestnicy doznają dobrodziejstw kontaktu z naturą- kojących zapachów i dźwięków niwelujących stres i kumulujących dobra energię. Zdobyta wiedza teoretyczna przełoży się na praktyczne działania – w hortiterapii – uprawę ogródka znajdującego się przy OREW, czy w animaloterapii – poprzez wejście w świat zwierząt, przede wszystkim zgromadzonych w ramach Ośrodka Animaloterapii Fundacji Wróć.Konkretne zadania terapeutyczne zostaną zaplanowane z uwzględnieniem indywidualnych cech, możliwości i potrzeb uczestników (określonych w IPD), generalnie będą zmierzały do zwiększania chęci podejmowania działań samodzielnych; planowania i systematyzacji pracy, przyjmowania współodpowiedzialności za osiągnięty wynik, konsekwencji postępowania.
Częściowo zajęcia (szczególnie z zakresu animaloterapii) będą realizowane poza obiektem, ale w oparciu o prowadzony przez Fundację Ośrodka Animaloterapii. W niewielkim wymiarze (średnio 10 godzin wsparcia w roku na uczestnika) planuje się wizyty w ogólnodostępnych parkach, lasach oraz plażach, nad morzem lub jeziorem. Zajęcia te będą przebiegały z udziałem: uczestnika, terapeuty oraz wspomagającego go asystenta. W powyższym układzie terapeuta wyznacza zakres aktywności oraz metody ich realizacji, które w razie potrzeby modyfikuje w trakcie zajęć. Asystent wspiera terapeutę w realizacji procesu terapeutycznego poprzez przekazywanie informacji zwrotnych co do przebiegu procesu po stronie uczestnika, w tym – dopilnowanie, czy polecenia zostały zrozumiane, w jakim tempie uczestnik może je wykonać, jakie elementy (przeszkody, stopień trudności, możliwość oraz umiejętność korzystania z narzędzi itp. powodują potrzebę modyfikacji procesu.
Do realizacji wsparcia przewidziano zakup pomocy dydaktycznych – będą to głównie drobne narzędzia ogrodnicze, nasiona, ziemia, a także rozmaite zestaw do uprawy roślin-zawierające wszystko, co jest potrzebne do rozpoczęcia i realizacji prac ogrodniczych (różnych roślin. Zestaw wspiera rozwój zainteresowań i wiedzy, jest też narzędziem w kształtowaniu takich cech jak cierpliwość, odpowiedzialność, doskonalenie wiedzy, wzmacnianie sprawności, rozbudzanie ciekawości (zainteresowań) oraz nagrodę w postaci wyhodowanej rośliny.
W teoretycznej części zajęć będą wykorzystywane materiały multimedialne, albumy, poradniki.
Terapie wodne i technik relaksacyjnych
Celem stosowania terapii wodnych i technik relaksacyjnych jest kształtowanie harmonii, wydobywanie świadomości własnego ciała oraz umiejętności panowania nad jego odruchami, przyjmowania bodźców zewnętrznych na i ich dobrotliwego wpływu tonowanie napięć, równoważenie stanów psychofizycznych itp. Uzyskaną w ten sposób dobrą energie wraz z poprawą samopoczucia psychicznego oraz świadomości własnej wartości i możliwości, uczestnik będzie mógł przeznaczyć na celowe i zamierzone włączenie się w pozostałe procesy terapeutyczne, edukacyjne a docelowo społeczne.
Wnioskodawca założył wsparcie każdego z uczestników (22) przez terapeutę oddziaływaniem w wymiarze średnim 120 godzin na osobę (40 rocznie). Połowa zajęć będzie prowadzona z udziałem asystenta (60 godzin w projekcie; 20 rocznie), co jest spowodowane stopniem niepełnosprawności uczestnika oraz potrzebą zapewnienia mu bezpieczeństwa i skutecznego korzystania z terapii. Założono też 450 godzin (15 średniomiesięcznie, w tym 10 terapeuta i 5 asystent) na przygotowanie do zajęć oraz ich dokumentację.
Niewielka część zajęć (maksymalnie jedna z czterech godzina w miesiącu na uczestnika – 25%) będzie realizowana na basenie krytym, użyczonym Uczestnikom do użytkowania. Pozostałe godziny wsparcia będą realizowane z wykorzystaniem istniejących zasobów OREW: Sali Doświadczania Świata, Pracowni Hydroterapii, Ogródka Sensorycznego.
Wsparcie będzie realizowane z wykorzystaniem technik hydroterapeutycznych (wirówki, kąpiele wodne, prądy, zabaw w wodzie), a także masaży w tym klasycznych i relaksacyjnych. Zważywszy na niepełnosprawność uczestników, terapeutę w procesie rehabilitacji będzie wspierał asystent, ułatwiający przyswojenie poleceń instruktora, stymulujący do ich wykonania, pomagający opanować strach, zrealizować wzorzec polecenia, korygować tempo realizacji zajęć. Podobną rolę będzie pełnił w przypadku zajęć relaksacyjnych, realizowanych na terenach zielonych placówki -z wykorzystaniem rowerów dla ON Race Runing, czy huśtawki integracyjnej.
Masaże wodne, mają na celu przede wszystkim działanie hartujące i wzmacniające naturalne mechanizmy obronne organizmu. Pojedyncze zabiegi wywołują szereg zmian miejscowych i ogólnych wzbudzając natychmiastowe reakcje regulacyjne. W programie rehabilitacji społecznej osób z niepełnosprawnością sprzężoną,. wraz z masażami relaksacyjnymi, są istotnym elementem opanowania napięć, uniemożliwiających lub ograniczających wykonywanie czynności manualnych i motorycznych; wzmocnienia organizmu w sposób umożliwiający w dłuższym okresie korzystanie z pozostałych form wsparcia, uczestniczenie w edukacji i życiu społecznym. Tego typu zajęcia pozwalają na minimalizowanie agresji i autoagresji oraz zwiększająca stopień koncentracji na procesie poznania i uczenia się.
Chromoterapia – terapia światłem wpływa m.in. na poznanie, stymulację wzroku, regulacje stanów psychicznych, koncentrację, regulację napięć, oddechu. Zastosowanie muzyki, w tym muzyki podwodnej wprowadza dodatkowo stymulację słuchową, wzmacnia oddziaływanie poprzez rytm i budowanie nastroju w zależności od celu ćwiczenia.
Istotą Snoezelen® (terapii w Sali Doświadczania Świata) stymulacja zmysłów za pomocą odpowiednio dobranych bodźców. Tego rodzaju terapia pozwala dowolnie badać i chłonąć szeroki wachlarz bodźców zmysłowych w bezpiecznym i przyjaznym dla uczestnika środowisku. Zmysły pobudzane są głównie efektami świetlnymi, delikatnymi wibracjami, dźwiękami, muzyką oraz odpowiednio dobraną aromaterapią. Żadne inne miejsce nie oddziałuje w taki sposób, jak robi to Sala Doświadczania Świata. Atmosfera ciepła i relaksu zwiększa poczucie akceptacji i zaufania.
Ze względów higienicznych uwzględniono dla tej formy zakup w niezbędnej ilości olejków do aromaterapii, projektorów świetlnych ze zróżnicowanymi motywami (obecnie rynek ma w ofercie takie urządzenia w cenie od 20 zł, z dużym wyborem motywów), a także drobnych pomocy do ćwiczenia oddechu, piłeczek sensorycznych, mat terapeutycznych, Do terapii będą także wykorzystywane materiały dźwiękowe, w tym muzyczne i zawierające profesjonalne, dedykowane treningi relaksacyjne.
Posiadane zasoby lokalowe, rzeczowe i techniczne
Wsparcie w projekcie będzie realizowane w oparciu o zasoby lokalowe i sprzętowe OREW w Lasowicach Wielkich, w tym na terenach zielonych otaczających ośrodek, a także na bazie MINI ZOO w Jantarze, stanowiącego zaplecze działań Fundacji w zakresie terapii ekologicznych.
Zajęcia z uczestnikami odbywają się na terenie obiektu parterowego, bez barier architektonicznych, o powierzchni 550 m2, w którym znajdują się w pełni przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych łazienki i sanitariaty. W obiekcie znajdują się sale do pracy, zgodnie ze specyfiką i organizacją pracy ośrodka oraz gabinety specjalistyczne, w tym pracownia hydroterapii z trzema specjalistycznymi stanowiskami do kąpieli całościowych lub częściowych, Sala Integracji Sensorycznej oraz Sala Doświadczenia Świata z niezbędnym dla realizacji wsparcia wyposażeniem. Uczestnicy korzystają także z pracowni ceramicznej. Sale , w których są realizowane zajęcia z uczestnikami projektu znajdują się na parterze; obiekt est wyposażony w łazienki dostosowane do osób z niepełnosprawnościami, w tym na wózkach. Po przeprowadzonej przed kilku laty termomodernizacji, obiekt jest wyposażony w ekologiczny system klimatyzacji, wentylacji i ogrzewania, co stwarza możliwość zapewnienia Uczestnikom optymalnych warunków na czas realizacji zajęć.
Wyposażenie sal i pracowni w pomoce dydaktyczne i specjalistyczne urządzenia jest systematyczne odnawiane i wzbogacane, w znaczącej części ze środków PFRON w ramach realizacji kolejnych edycji konkursu zlecenia zadań. Uzupełnianie tych zasobów jest wymuszone nie tylko zużywaniem się sprzętu, ale także technicznymi technologicznym rozwojem w dziedzinie prowadzenia i wspomagania procesów terapeutycznych.
Sale terapeutyczne dostosowane są do bardzo zróżnicowanych potrzeb uczestników poprzez wyposażenie w specjalne, spersonalizowane krzesła typu trpip trapp lub Stokke Streps czy siedziska stabilizujące Stabilo. Także do tych potrzeb dostosowujemy odpowiednie nośniki przekazu treści multimedialnych: tablet z personalizowanym oprogramowaniem, komputer dotykowy, laptop; Magiczna Ściana i Magiczny Dywan; Ośrodek posiada wyposażenie do terapii Board Maker, Neuroformy, terapii Snoezelen .
Zasoby Ośrodka, służące Integracji Sensorycznej stanowią m,in, trampolina, karuzela, zjeżdżalnie, maglownice, pełzak, zestawy obciążeniowe, klocki Jolly Heap, bujaki do balansowania, stół podświetlany.
W terapii wykorzystuje się – także zakupione z pomocą finansową PFRON – specjalne rowery (Race Runing), dzięki którym uczestnicy mogą korzystać z relaksu i rekreacji w otoczeniu natury, wzmacniając przy tym swoją sprawność fizyczną oraz sprawności poznawcze.
Fundacja posiada 9 pojazdów, przystosowanych do przewozu ON, w tym1-2 na wózkach inwalidzkich w każdym samochodzie.
